Ścieżka powrotu
Wystawy 2011
„Zderzenia – Zdarzenia” „Jaworzynka 2010” „Vanitas” Grafiki Ireneusza Borowskiego „Inne spojrzenie II” „Kreatywne Zabrze” Malarstwo Krzysztofa Rumina „Świat (poema naiwne)” „Rewitalizacja miasta Zabrze” „Historia i różnorodność pocztówki z całego świata” „93 rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę” Wystawa rzeźby Maksymiliana Kapalskiego |
7 stycznia 14 lutego 7 marca 4 kwietnia 18 kwietnia 9 maja 27 maja 20 czerwca 18 lipca 14 października 10 listopada 12 grudnia |
„Zderzenia – Zdarzenia”
7 stycznia 2011r.
Wystawa Prac Pedagogów Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu
Wystawa jest próbą scalenia w jednym czasie i miejscu dokonań twórczych, artystów reprezentujących różne dyscypliny artystyczne: malarstwo, rysunek, grafika i rzeźba. Tematem kluczowym wystawy są słowa ZDARZENIA ZDERZENIA. To pseudo etymologiczne zestawienie pojęć wskazuje na pozorną przypadkowość zderzeń w chaosie rzeczywistych zdarzeń. Prezentowane prace wydają się kolejno wyrzucanymi oczkami w grze skojarzeń. To ZDERZENIE w duchu Jacques’a Derridy jest kwintesencją dzisiejszego świata. Ponowoczesna teoria przypadkowości losu ludzkiego w niniejszej wystawie zdaje się jednak prowadzić ku wspólnemu celowi, jakim jest spojrzenie na człowieka, jego sytuację egzystencjalną – ZDARZENIE życia na różnych płaszczyznach jego obecności w świecie. Umieszczone w jednym miejscu obrazy, będące zapisem różnych doświadczeń, lektur życia, stają się pretekstem do odsłaniania prawdy o człowieku.
„Jaworzynka 2010”
14 lutego 2011r.
Wystawa poplenerowa Jaworzynka 2010. Inspiracją plenerową zabrzańskiej oraz katowickiej młodzieży skupionej wokół Pracowni Plastycznej ART-GRAF była twórcza chęć notowania tego, co piękne a odchodzące w zapomnienie. Grupa prowadzona jest przez artystę plastyka Lecha Poeche nauczyciela Liceum Plastycznego w Zespole Szkół nr 18 w Zabrzu. Efektem inspiracji pięknem Jaworzynki jest prawie dziewięćdziesiąt prac powstałych podczas pleneru. Jaworzynka to jedna z miejscowości Trójwsi Beskidzkiej , która z dala od zgiełku miasta i codziennej gonitwy pozwala oderwać się od wszystkiego, co zagłusza i burzy wewnętrzny spokój. Państwo również mogą przenieść się na chwilę w świat, który zachwycił młodych artystów na tyle mocno, by malować miejsca, których pięknem pragną się z Wami podzielić. Pracownia, w której profesjonalizm i doświadczenie wynikające z wieloletniej pracy pedagogicznej oraz indywidualne podejście do ucznia zainspirowała już ponad 100-u wychowanków do podjęcia studiów artystycznych w Katowicach, Wrocławiu, Cieszynie, Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Gdańsku. Kilkoro z nich jest już nauczycielami w szkołach artystycznych średnich i wyższych. Pracownia powstała z inicjatywy młodzieży i działa nieprzerwanie od 1999 roku. Kurs przygotowuje młodzież do egzaminów wstępnych do średnich plastycznych oraz wyższych uczelni artystycznych. W okresie wakacyjnym organizowane są plenery malarskie dwu lub trzytygodniowe, które są połączeniem pracy twórczej z aktywnym wypoczynkiem i poznawaniem kultury regionu. Finałem wakacyjnej przygody jest wystawa i pamiątkowy folder.
„Vanitas”
7 marca 2011r.
Vanitas vanitatum, et omnia vanitas
Pan Piotr Muschalik zajmuje się fotografią i grafiką. Jest Adiunktem I stopnia w Pracowni Fotografii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Filia w Katowicach. Swoje prace prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jest autorem wydawnictw albumowych i katalogów o Śląsku.
Vanitas, to cykl fotografii, który można nazwać również pięknem przemijania. To autorska i poetycka interpretacja upływu czasu, stanów emocjonalnych związanych z przeżywaniem czasu i jego sensu. Osobisty dialog z czasem, a raczej z bezczasowością i materią, która nas otacza. Estetyczna i symboliczna relacja z tego, co dzieje się w naszym życiu. Układ przedmiotów będących w zasięgu ręki. Tych, które służą w codziennej egzystencji, są skondensowanym symbolem trwania lub degradacji i zapomnienia. Każdy z obrazów to dramat, z którego wyłaniają się i zapadają w mroku „byty” lub „niebyty”, owocowe zjawy zanurzone w świetle naszego osobistego „nieba”.
Wielkoformatowe prace wykonane są na tradycyjnych kliszach wyprodukowanych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, a fotografowane głównie przedwojennymi aparatami. Jest to hołd oddany klasycznej fotografii, której obraz tworzony jest na srebrze.
Piotr Muschalik
„Grafiki Ireneusza Borowskiego”
4 kwietnia 2011r.
Ireneusz Borowski ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Zabrzu. Studiował grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Dyplom zrealizował w Pracowni Druku Wypukłego profesora Mariusza Pałki. W trakcie studiów odbył semestralne stypendium zagraniczne w Univeristy College Falmouth (Wielka Brytania). W roku akademickim 2007/08 odbył staż w Pracowni Druku Wypukłego Akademii Sztyk Pięknych w Katowicach. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. w Japonii, Niemczech i Francji). Ireneusz Borowski mieszka i pracuje w Zabrzu. Zajmuje się grafiką warsztatową i projektowaniem graficznym.
Od 2009 roku prowadzi własne studio graficzne. Obecnie pracuje również jako nauczyciel w Policealnej Szkole Fotograficznej „Fotoedukacja” w Katowicach, gdzie prowadzi techniki fotograficzne oraz multimedialne.
Wystawa prezentuje grafiki (linoryty) będące syntezą industrialnego pejzażu oraz społeczeństwa w epoce globalizmu.
„Inne spojrzenie II”
18 kwietnia 2011r.
Główną ideą wystawy jest ukazanie działalności artystek kilku pokoleń mieszkających, bądź pracujących w Zabrzu, a przez to wyeksponowanie ich niebagatelnego wkładu w animację życia kulturalnego miasta i ich ogromnego potencjału twórczego. Samo organizowanie wystawy okazało się świetną okazją do zawarcia nowych, wartościowych znajomości, których krąg poszerzał się sukcesywnie wraz z kolejnymi rozmowami. Panie nie tylko prezentowały swój dorobek artystyczny, ale dzieliły się też wspomnieniami z historii zabrzańskiego środowiska plastycznego, a także swoimi poglądami na życie i sztukę. Spotkania te okazały się wartością samą w sobie. Przychylność i życzliwość dla tej inicjatywy utwierdziła mnie w przekonaniu, że jest ona celowa i pożyteczna. W rezultacie udało się zgromadzić i zaprezentować prace różnorodne pod względem tematyki i formy dojrzałości. Ekspresja plastyczna nacechowana jest zawsze subiektywizmem, stąd tytuł wystawy - Inne spojrzenie II (druga edycja). Wystawa ma w założeniach skupić i zaprezentować kobiecą twórczość artystyczną nie tylko w zakresie sztuk plastycznych, ale również poezji, muzyki, tańca, filmu. Chcemy pokazać wrażliwość kobiety w możliwie szerokiej gamie dyscyplin artystycznych.
Reprezentacja ma być szeroka, pokazująca kobiece profesjonalne środowisko zabrzańskie lub związane z Zabrzem. Wystawa jest wielopokoleniowa. Chcemy bowiem promować także młode pokolenie.
Alina Muschalik
„Kreatywne Zabrze”
9 maja 2011r.
Trzecia edycja konkursu fotograficznego „Kreatywne Zabrze”, pod patronatem Prezydent Miasta Zabrze Małgorzata Mańka-Szulik, organizowana była pod hasłem – Pozytywna energia Zabrza. Organizatorami są: Miejski Ośrodek Kultury w Zabrzu, oraz Górnośląska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości im. Karola Goduli w Chorzowie.
Cele Konkursu
Wyeksponowanie ukrytych walorów śląskości miasta Zabrze, jego mieszkańców i tradycji oraz zainteresowanie problematyką tworzenia ich pozytywnego wizerunku. Rozwijanie zainteresowań związanych z dziedzictwem historycznym miasta i regionu, jego walorami architektoniczno-urbanistycznymi, naturalnymi oraz wydarzeniami społecznymi. Kształtowanie postaw społecznych mających na celu silniejszą identyfikację i poczucie więzi z własnym miastem, jego korzeniami a przez to tworzenie podstaw do budowy społeczeństwa obywatelskiego. Inspirowanie uczniów do podjęcia edukacji w artystycznych szkołach wyższych.
Kategoria: szkoły gimnazjalne
Nagroda główna - Oprogramowanie Adobe Photoshop Elements 9, została przyznana Szymonowi Florek za pracę pt.” U Pana Boga za piecem”
Wyróżnienia - dyplomy uznania dla:
- Anny Jarczyk za pracę pt.”Pomnik”
- Roksany Krzemińskiej za pracę pt. ”Zabrze w odbiciu”
- Sylwi Adamiok za pracę bez tytułu
Kategoria: szkoły ponadgimnazjalne
Nagroda główna - Oprogramowanie Adobe Photoshop Elements 9, została przyznana Przemysławowi Matusiakowi za pracę bez tytułu
Wyróżnienia - dyplomy uznania dla:
- Danielowi Grabowskiemu za pracę pt.” Inny punkt widzenia”
- Angeliki Wilgi za pracę pt. ”Podział”
- Klaudii Korniluk za pracę pt. ”Odbicie”
- Martyny Magiery za pracę pt. ”Park”
„Malarstwo Krzysztofa Rumina”
27 maja 2011r.
Krzysztof Rumin ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie - Wydział Grafiki w Katowicach. Dyplom uzyskał w 1987 roku w pracowni prof. Romana Staraka i w pracowni projektowania graficznego prof. Adama Romaniuka. Artysta zajmuje się grafiką i malarstwem, a od dwudziestu lat prowadzi klub „Pastel” przy Zabrzańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Ma na swoim koncie szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Argentynie, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Słowacji, Czechach i Kanadzie. Jest laureatem Nagrody Prezydenta Miasta Zabrze w Dziedzinie Kultury.
„Świat (poema naiwne)”
20 czerwca 2011r.
Rok 2011 ogłoszony został Rokiem Czesława Miłosza. Jest to czas przypominania i popularyzacji twórczości Poety. Z tej właśnie okazji powstała niniejsza wystawa. Jest to ekspozycja oparta na cyklu wierszy „Świat (poema naiwne)” stąd tytuł wystawy – „Świat (poema naiwne)” Czesława Miłosza. Teksty wierszy wkomponowane zostały w archiwalne fotografie przedstawiające Warszawę z czasu powstania tego cyklu – rok 1943. Zdjęcia stanowią historyczny pochodzący z Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz Archiwum Państwowego Warszawy. Zdjęcia (najczęściej sceny uliczne) zostały tak wybrane, że na każdym z nich figuruje postać dziecięca. Spotkanie treści poezji ze „Świata...” z ówczesnymi warszawskimi realiami podkreśla „przekorny”, czy nawet „ironiczny”, jak wyrażał się o nim sam Miłosz, charakter wierszy. Dodatkowo, niektóre panele zawierają krótkie fragmenty wypowiedzi Poety na temat utworów, jeszcze bardziej uwypuklające dysonans między „naiwną” wizją świata, a jego realnym obrazem.
„Rewitalizacja miasta Zabrze”
18 lipca 2011r.
WYSTAWA REWITALIZACJA MIASTA ZABRZE WIDZIANA OCZAMI MŁODEGO ŚRODOWISKA PROJEKTANTÓW TERMIN: 18 LIPIEC- 02 WRZESIEŃ 2011 r. Rewitalizacja miasta - rozumiana jest jako interdyscyplinarne działanie podejmowane przez wiele podmiotów w sferze przestrzennej, ekonomicznej, społecznej i gospodarczej- uznawane jest za główne zadanie współczesnej urbanistyki. Wzrost znaczenia i zainteresowania rewitalizacją związany jest z upowszechnianiem zasad zrównoważonego rozwoju. W wielu przypadkach w procesach rewitalizacji istotnym elementem jest historia, tożsamość i kultura. Ważnym z punktu ożywienia miasta jest kompleksowe podejście i włączenie terenów zdegradowanych w tkankę miejską i tworzenie dla nich bogatego programu użytkowego z funkcjami usługowymi, mieszkaniowymi oraz atrakcyjnymi nowymi przestrzeniami publicznymi. Przedmiotem wystawy REWITALIZACJA MIASTA ZABRZE WIDZIANA OCZAMI MŁODEGO ŚRODOWISKA PROJEKTANTÓW jest ukazanie współpracy Urzędu Miejskiego w Zabrzu z Politechniką Śląską w Gliwicach, Wydział Architektury i środowiskiem projektantów. Prezentowane prace obejmują swym zasięgiem obszary i obiekty zdegradowane w śródmieściu i obszarze dawnej szkółki ogrodniczej w Rokitnicy, które stanowią istotny element zamierzeń transformacyjnych w Zabrzu. Podczas wystawy zwiedzający zobaczą zrealizowane w trakcie konkursów w Zabrzu prace studentów kierunków projektowych Politechniki Śląskiej. Na wystawie jest możliwość również podziwiania pracy dyplomowej pn.” NAWIJALNIA”- PROJEKT REWITALIZACJI TERENU BYŁEJ GAZOWNI PRZY UL.STALMACHA W ZABRZU, autorstwa mgr inż. arch. Pawła Kobierzewskiego. Praca dyplomowa została wyróżniona przez Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS nagrodą Imienia Profesora Jana Zachwatowicza (1900-1983) na najlepsze prace dyplomowe -studenckie, podejmujące problematykę ochrony dziedzictwa kulturowego. Celem WYSTAWY jest promowanie estetyki i ładu przestrzennego oraz pokazywanie różnych rozwiązań i korzyści płynących dla mieszkańców z tak kształtowanego wizerunku . Zachęcamy ZWIEDZAJĄCYCH do wyrażania swojej oceny dla prezentowanych rozwiązań przestrzennych, w celu zaangażowania się w proces współdecydowania, planowania, programowania rozwiązań przestrzennych w Zabrzu.
Pełnomocnik PM ds. Rewitalizacji Małgorzata Bombelka
„Historia i różnorodność pocztówki z całego świata.”
14 października 2011r.
Wystawa z prywatnych zbiorów Józefa Jonika i Józefa Glucha.
Widokówki wykształciły się z kart pocztowych, które po raz pierwszy użyte zostały 1 października 1869 r. na terenie ówczesnych Austro-Węgier. Za ich wynalazcę przyjmuje się dra Emanuela Hermanna z Wiener-Neustadt. Te pierwsze karty nie miały ilustracji, które na pocztówkach zaczęły pojawiać się od następnego roku. Z czasem ilustracja zajęła prawie cały awers pocztówek, pozostawiając niewiele miejsca na pozdrowienia i podpis. Wiele z nich miało nadruk „Pozdrowienia z...” w odpowiednim języku. Na rewersie wolno było jedynie napisać adres. Dopiero w 1905 r. zezwolono na umieszczenie korespondencji na rewersie, przeznaczając cały awers na ilustrację. Złoty okres pocztówek to początek XX wieku aż do zakończenia I wojny światowej. Pierwsze widokówki wykonywano techniką litograficzną, później zaczęto wykorzystywać techniki reprodukcyjne i fotografię. I choć pocztówki przetrwały do naszych czasów, to wielu ludzi zamiast z nich skorzystać, zadowalała się wysłaniem pozdrowień drogą elektroniczną. A to jednak, nie jest to samo.
„ Wystawa z okazji 93 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę .”
10 listopada 2011r.
Zakres tematyczny zbiorów:
Broń biała żołnierza polskiego z lat 1831 – 1920
Zdjęcia, dokumenty, odznaczenia i pamiątki z okresu odzyskiwania niepodległości w 1918r.
Imprezy towarzyszące wystawie.
10.11.2011r. - wykład dla młodzieży na następujące tematy:
Najsławniejsze zwycięstwa polskiej kawalerii jako przykłady znakomitej polskiej myśli wojennej: Kircholm 1605 r., Somosierra w Kampanii Napoleońskiej w 1808r., Rokitna 1915 r., Mokra 1939 r. Prowadzący mjr rez.WP Tadeusz Gaponik.
Szaszki rosyjskie w Wojsku Polskim w latach 1831 – 1918r. Pokaz wybranych egzemplarzy i ich walorów techniczno-bojowych. Prowadzący inż. Tadeusz Bilnik, płk rez. Józef Krasucki.
Spotkanie z T. Bilnikiem i T. Gaponikiem autorami unikalnej książki „ Kawaleryjskie szaszki radzieckie w Wojsku Polskim”. Możliwość zakupu książki oraz zdobycia autografów.
Autorzy wystawy: Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy Oddział Górnośląski w Katowicach oraz Tadeusz Bilnik, Tadeusz Gaponik, Andrzej Jabłoński, Józef Krasucki.
„Wystawa rzeźby Maksymiliana Kapalskiego”
12 grudnia 2011r.
Wystawa przedstawia kilkanaście rzeźb ceramicznych z cyklu Lapidarium, powstałych w latach 2008-2011. Motywem przewodnim jest ciało człowieka, jego piękno, siła a zarazem kruchość. Poprzez swoje prace Autor opowiada o człowieku współczesnym, którego życie najczęściej nie stanowi jednolitej całości lecz składa się z poszatkowanej na wiele elementów rzeczywistości. Życie to jest w ciągłym ruchu, w którym najtrudniej odnaleźć siebie samego.
Forma Lapidarium styka się z formą Meditatio, która to staje się nauczycielką zatrzymania. W temacie Meditatio Autor zajął się szczególnie dwoma krańcami ciała: twarzą, którą pokazujemy innym i stopami, najczęściej skrywanymi. Twarz jako najbardziej ekspresyjna, a poprzez medytację przemieniona – działa jak magnes. Wydaje się, że samo przypatrywanie się jej może poprowadzić odbiorcę ku medytacji. Stopy natomiast, w kontekście medytacji są dla Autora najbardziej czytelnym przedstawieniem bezruchu. W medytacji całe ciało zanurzone jest w trwaniu, natomiast stopy ogarnia bezruch jakby w sposób bardziej pełny, gdyż to one przez cały czas są „najbardziej zabiegane”. Gdy w końcu mogą odpocząć stają się jakby przemienione i całkowicie nieaktywne.
Trzeci cykl – Manuskrypty, nazwany przez Autora „pisanymi rzeźbami” jest jakby klamrą łączącą dwa poprzednie. Pierwszy opowiadający o cielesności i drugi zwracający się poprzez ciało i Słowo do Ducha – łączą się w jedno w przestrzeni gdzie Słowo staje się ciałem a ciało zamienia w Słowo.
Rzeźbiarskie powierzchnie Manuskryptów – torsy, dłonie i twarze – pełne są słów. Możemy z nich czytać jak z książki w językach oryginalnych aramejskim i grece, ale też w łacinie i po polsku. Pojawiające się treści to fragmenty Biblii nawiązujące do stworzenia człowieka i wychwalające to Stworzenie. http://www.makskapalski.decoart.pl
Ryszard Klein